پیام تبریک به سرکار خانم مرادحسینی

استادگرامی سرکار خانم مراد حسینی 

سر مربی تیم کیک بوکسینگ بانوان خوزستان     

 

 شیرزن قهرمان و قهرمان پرور دشت بزرگ 

بدینوسیله کسب ۵ مدال (۲ طلا - ۲ نقره - و ۱ برنز) توسط شاگردان شما در مسابقات کشوری در استان اصفهان را به شما و مدال آوران دلاور تبریک و شادباش گفته برای شما آرزو موفقیت و سلامت در تمام لحظات زندگی را داریم.

قبرستانهای دشت بزرگ میمیرند

قبرستان‌های دشت بزرگ می‌میرند!

سرویس : استان ها - خوزستان

ََ

عضو انجمن دوستداران میراث فرهنگی دشت‌ بزرگ، گفت: خَاستگاه دشت ‌بزرگ در طول سالیان گذشته جابه‌جا شده و این جابه‌جایی در طول 4000 سال گذشته صورت گرفته تا به دشت بزرگ کنونی رسیده است.

"هرمز سهیلی" در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در خوزستان، اظهار کرد: دشت‌بزرگ قبلا در ورودی تنگ عقیلی و در کنار رودخانه بوده اما خاستگاه اصلی آن و اجداد دشت‌بزرگی‌ها در حد فاصل کوه فدلک و تنگ عقیلی قرار داشتند و این کوه شوشتر را از دشت ‌بزرگ جدا می‌کرد.

سهیلی توضیح داد: به مرور زمان که انسان‌ها از کوه‌ها به دامنه کوه‌ها روی آوردند مردم دشت ‌بزرگ نیز از آن‌جا جابه‌جا شدند و به "ده گپ" رفتند؛ جایی که بیش‌ترین حفاری‌های غیرمجاز در آن صورت گرفته است. در "ده‌ گپ" نیز قبرستان‌های بسیار قدیمی وجود دارد.

این دوستدار میراث فرهنگی فرهنگی خاطرنشان کرد: بعد از "ده گپ" آن‌ها دوباره مهاجرت کردند و به دشت بزرگ کنونی البته در قسمتی به نام "قلعه باباکوهی" آمدند که این قلعه بعدها به علت فرسایش رودخانه تخریب شد.

وی گفت: در نقطه اولیه‌ای که دشت‌ بزرگی‌ها در آن جا بودند آثاری مانند قدیمی‌ترین قبرستان‌های دشت ‌بزرگ پیدا شد که بخشی از این قبرستان‌ها در اجرای "طرح طوبی" تخریب شد. به همین دلیل شورای دشت‌ بزرگ درصدد است که از تخریب بخش دوم این قبرستان‌ها جلوگیری کند.

او گفت: تا دهه 60 در این قبرستان‌ها کوشک‌هایی وجود داشت که در بالای قبرها قرار می‌گرفت اما متاسفانه به علت فرسایش و عبور عشایر از آ‌ن ‌جا از بین رفتند.

سهیلی اظهار کرد: اکثر قبرستان‌های قدیمی دشت‌ بزرگ در محوطه "ده‌گپ" هستند که به خاطر حفاری‌های غیرمجاز بسیاری که در آن محل صورت گرفته از شکل ظاهری خود خارج شده‌اند. البته کارشناسان میراث فرهنگی چندین بار از آن منطقه دیدن کردند.

وی ادامه داد: تعداد دیگری از قبرستان‌های قدیمی دشت بزرگ در منطقه "سرجاکه" قرار دارد که این قسمت را می‌توان از جمله خاستگاه‌های اجداد دشت‌ بزرگی‌ها نام برد. این قبرستان‌ها هنوز به ثبت نرسیده‌اند.

انتصاب آقای محمود دشت بزرگ

انتصاب جناب آقای مهندس محمود دشت بزرگ را به عنوان مشاور مدیر عامل سازمان توسعه برق ایران ، تبریک عرض مینماییم. 

http://dashtebozorg.sub.ir 

تصویری از دانش آموزان دشت بزرگ در سال1353

تعدادی از دانش آموزان دشت بزرگ در سال 1353

ردیف اول ایستاده از سمت راست/مدیرو معلم جناب آقای بهمن علیمراد زاده

جناب آقای سهراب نور/جناب آقای حاج احمد عابدی/جناب آقای سید مجید مرعشی/زنده یاد جناب آقای امیر کاید/جناب آقای سلطان عای عابدی/جناب آقای سید هدایت موسوی/جناب آقای سید محمود موسوی/جناب آقای عبدالحسین جعفری/زنده یاد شهید خداد مراد حسینی/سرکار خانم شوکت جعفری/سر کار خانم بی بی مریم موسوی/معلم جناب آقای محمد طاهر علیزاده

بین دوستون نشسته/جناب آقای حسین تقیان دشت بزرگ

ستون دو نشسته از سمت راست/جناب آقای بهمن حسنی/جناب آقای هوشنگ عابدی/جناب آقای سید فتحعلی سادات تلغری/جناب آقای .......... شناخته نشده/جناب آقای محمدعلی جعفری/جناب آقای محمد عابدی/جناب آقای سید محمد موسوی/جناب آقای ..... شناخته نشده/جناب آقای لطف الله جعفری

تخریب غلفه صفوی دشت بزرگ

بنایی صفوی در خوزستان تخریب شد

» سرویس: فرهنگی و هنری - میراث و صنایع دستی

کد خبر: 91060603104

یک دوست‌دار میراث فرهنگی گفت: یکی از بناهای متعلق به دوره‌ی صفوی به نام «غُلفه» در روستای تاریخی «دشت بزرگ» تخریب شد.

هرمز سهیلی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در خوزستان، اظهار کرد: «غلفه‌» بنایی بود که در قلب روستا قرار داشت و معماری آن به اواخر دوره‌ی قاجار و ابتدای دوره‌ی صفوی تعلق داشت. این بنا طراحی بسیار زیبایی داشت و می‌توان گفت سمبل معماری سنتی «دشت بزرگ» بود.

وی بیان کرد: یکی از عشایر که به این روستا کوچ کرده بود، این خانه را از صاحب آن خرید و به‌دلیل نداشتن شناخت از ارزش و اهمیت این بنا، آن را تخریب کرد. البته ما در این زمینه به ساکنان روستا تذکر می‌دهیم و گاهی هم با استفاده از اعلامیه‌ها، مردم را از وجود بناهای تاریخی مطلع می‌کنیم؛ اما متأسفانه این بنا به‌صورت 100 درصد تخریب شده است و می‌توان گفت که امکان مرمت آن وجود ندارد.

سهیلی یادآوری کرد: در روستای «دشت بزرگ» معمولا خانه‌ی کدخدا طوری بود که در آن، یک اتاق مجزا روی پشت بام به‌منظور پذیرایی از خان و مهمانان خاص ساخته می‌شد. ساختار این بناها به‌گونه‌ای بود که می‌توان گفت به تمام روستا اشراف داشت و تمام خانه‌ها و کوچه‌ها و حتا زمین‌های اطراف روستا از آنجا دیده می‌شد.

این دوست‌دار میراث فرهنگی گفت: معماری «دشت بزرگ» به دوره‌ی صفوی و قاجاری تعلق دارد و بافت آن کاملا تاریخی است؛ اما متأسفانه این بافت تاریخی در حال از بین رفتن است.