درهای دشت بزرگ را از پاشنه درآوردند


دوستدار میراث فرهنگی روستای تاریخی دشت بزرگ گفت: درهای مربوط به دوره قاجاریه و صفویه در دشت ‌بزرگ از بین رفتند. 

به گزارش باشگاه خبرنگاران خوزستانهرمز سهیلی  اظهار کرد: دشت بزرگ در حقیقت به لحاظ ساختار، معماری ساختمان‌ها، حمام‌ها و آسیاب‌ها مقیاس کوچکی از شوشتر است.

وی افزود: در دشت‌ بزرگ و شوشتر در‌های قدیمی وجود دارد که به گفته کهنسالان دشت‌بزرگ قدمت این درها به دوران صفویه و قاجاریه برمی‌گردند. جنس چوب این درها از چوب درخت کنار است و در دوران قاجاریه و صفویه مردم با توجه به وسع مالی که داشتند به ساخت این درها می‌پرداختند.

این دوستدار میراث فرهنگی بیان کرد: این درهای قدیمی از قطعات مختلفی همچون دلوند، پاشنه، لت، گل میخ و کوبه ساخته شده‌اند که عمده‌ترین و مهمترین بخش آنها گل میخ و کوبه است. طراحی این گل میخ‌ها در واقع پیام تاریخی آنها را انتقال می‌دهد و ساختار گل میخ‌ها نشان می‌دهد که این درها مربوط به چه دورانی بوده‌اند.

وی افزود: کوبه‌های این در‌ها دارای صداهای متفاوتی بود. خانم‌ها از کوبه‌ای که صدای زیرتری داشت استفاده می‌کردند و اقایان کوبه دیگری را مورد استفاده قرار می‌دادند.

سهیلی گفت: متاسفانه از این گونه‌ درها دیگر در شوشتر اثری نیست و آخرین دری که در دشت‌بزرگ بود نیز به وسیله صاحبان آن خانه‌ها تخریب شدند.

او یادآوری کرد: این درها آثاری از بافت قدیمی دشت بزرگ بودند. البته ما صحبت‌های زیادی درباره نگه‌داری یکی از خانه‌های قدیمی دشت بزرگ داشتیم و خواستار حفاظت یکی از خانه‌هایی شدیم که همه شاخص‌های تاریخی را در خود دارد اما متاسفانه این کار صورت نگرفته است.

وی ادامه داد: ما در حال حاضر آن قدر امکانات نداریم تا از افرادی که این چنین آثار را از بین می‌برند جلوگیری کنیم؛ هر چند که بسیار نگران این گونه آثار هستیم زیرا مناطق بکر و مستعدی همچون دشت‌بزرگ حرف‌های زیادی برای گفتن دارد.

دوستدار میراث فرهنگی دشت بزرگ خاطرنشان کرد: یک در دیگر نیز وجود دارد که متاسفانه به وسیله صاحب آن خانه با سنگ مسدود شده است.

مناطق دیدنی واماکن تاریخی روستای دشت بزرگ

مناطق دیدنی واماکن تاریخی روستای دشت بزرگ ، چشمه وآبشار طبیعی نمک که در کوه گچ قرار دارد واین چشمه از داخل زمین های کشاورزی روستا می گذرد وبه آب شور می ریزد ،این چشمه نمک طبیعی که تقریبأ در شرق روستا قرار دارد منبع تهیه نمک مردم برای مصرف سالیانه در گذشته وحال بود،ه است، تنگ عقیلی با مناظر طبیعی جالب وزیباو دیدنی که در کنار رودخانه کارون قرار دارد چشمه های آب واشکفت ها ودرخت هاو درختچه های انجیر وکلخونگ وبن بر زیبایی های آن افزوده وهرساله تعداد زیادی از مردم برای استراحت وتفریح به آن جا می روند. 

"با تشکر از آقای سید علیرضا موسوی" (پایگاه اطلاع رسانی دشت بزرگ)

معرفی آب شور دشت بزرگ (سور)

معرفی محل ها ومکان هایی از اب شور که از کنار دشت بزرگ می گذرد "

در گذشته که خبری از اب لوله کشی وخبری از برق ووسایل خنک کننده نبود زنان روستا برای شستشوی لباس وظرف های خود از اب شور استفاده می کردندو کنار آب شور می رفتند ومردم هر محله برای حمام کردن به نزدیک ترین محل اب شور به خودشان می رفتند ،باتوجه به زیادی جمعیت روستا و نزدیکی هر محله به آن آب ، شور برای هر محله قسمت شده بود ونام خاصی داشت که به ذکر نام انها می پردازیم:حسین شولی /سور بهمن/بروبیو/سورپاپیل/زنجیر/ کلک جا/سور بوسوری /برم دوما وبهیگ/گدار پلنگی/چه شیرین/گدار گاومیشی /پله پله هیا/گدار زیر کمر/دم سور و رو که اخرین قسمت اب شور است که بعداز ان به رودخانه کارون میریزددراین محل ها نیز ماهیگیری میکردند.(پایگاه اطلاع رسانی دشت بزرگ)