پیام سالروز شهادت عبداله شبرنگ

سوم خرداد سالروز شهادت
شهید عبداله شبرنگ گرامی باد.

نام : عبداله شبرنگ
نام پدر: باقر
تولد : ۱۳۴۱ اهواز
شهادت :۳\۳\۱۳۶۱
محل شهادت : خرمشهر
محل دفن :بهشت آباد قطعه ۱
روحش شاد، یادش گرامی
-----------
کانال خبری دشت بزرگ
پیامک : ۳۰۰۰۲۵۱۵۷۰۰۷۰۰

سالروز خاکسپاری شهدای گمنام دشت بزرگ

(بسم رب الشهدا والصدیقین)
............................................
خورشید، بزرگ ترین مؤذن صبح است و شهید، والاترین مکبر آزادگی؛ و کدام تکبیر، رساتر و فراگیرتر از شهادتینی که در بی تعلق ترین ثانیه های زندگی، بر زبان شهید جاری می شود؟! آری! رهایی، محصول دل سپردگی مردان جهاد، به عالمی فراتر از خاک است؛ محصولی که توازن عقل های زمین را درهم می شکند. پس سلام بر شهدا که ایستاده می میرند.
چند روزی بود خبری خوش در منطقه پیچیده بود  و حال و هوای روستا را هم دگرگون کرده بود، در آن روزها دشت بزرگ حال و هوای عجیب داشت یا بهتر بگویم آن روزها روستا بوی خوش خدا؛ بوی نسیم کربلا؛ بوی مردان بی ادعا؛ بوی نامداران گمنام گرفته بود
آری بوی شهدای گمنام در همه منطقه می آمد یا دقیق تر بگویم بوی مهمانی مردم دشت بزرگ از شهدای گمنام می آمد عده ای سخت مشغول تدارک این مهمانی بودند، عده ای از آمدن این دو شهید سرخوش اند و حال و هوایی معنوی دارند، وعده‏ ای هم حس غریب و آکنده از شرمندگی نسبت به این شهیدان گمنام را در درون خود احساس می‌ کردند و بلاخره لحظه وصال فرا رسید وای چه زود گذشت
آری 12 سال از مراسم بی نظیر و تکرار نشدنی استقبال از شهدای گمنام دشت بزرگ گذشت ، دوازده سال پیش در چنین روز و ساعاتی روستای دشت بزرگ میهمان دو شهید گمنام شد که برای همیشه ایام نامشان در دفتر خاطراتمان جاودانه شد
کانال خبری دشت بزرگ
پیامک ۳۰۰۰۲۵۱۵۷۰۰۷۰۰

درخواست شورای اسلامی و دهیاری روستای دشت بزرگ از دشمنان طبیعت

درخواست  شورای اسلامی و دهیاری روستای دشت بزرگ از دشمنان طبیعت
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و دعای خیر
با توجه به اتفاقات پیش آمده در چند روز گذشته نسبت به آتش سوزی مزارع دشت بزرگ که با همت اهالی و تراکتور دارن  محترم جهت خاموش کردن  شعله‌های آتش های ایجاد شده تلاش کردند سپاسگزاری مینماید این رفتار غیر اخلاقی به دور از انسانیت و در شآن اهالی محترم و کشاورزان نبوده ونیست امیدوارم که افرادی که دست به این اقدام ناپسند و خلاف شرع زده اند خودداری کنند.وبه راه راست هدایت شوند.
شورای اسلامی ودهیاری روستای دشت بزرگ که نماینده قانونی مردم این روستا می باشد در این اطلاعیه اضافه کرده است در صورت تکرار این اشتباه و ناپسند چناچه شخص خاطی شناسایی گردد بدون هیچ تخفیفی به مراجع قضایی معرفی می شود
ضمن اینکه شورای اسلامی و دهیاری دشت بزرگ  در صورتیکه اهالی روستا افراد خاطی را شناسایی و معرفی کنند مژدگانی قابل توجه ای خواهد داد.
شورای اسلامی ودهیاری روستای دشت بزرگ       
کانال خبری دشت بزرگ شماره پیامک۳۰۰۰۲۵۷۵۷۰۰۷۰۰

آتش زدن کاه

درود
   دوستان بزرگوار
با فرا رسیدن فصل برداشت گندم، کشاورزان خوراک موردنیاز درو گران و رانندگان کمباین را تدارک دیده و به کِشتگاه می برند. و هر روز دیده بان تصاویر زشت و چندش آور زباله هایی مانند بطری و ظروف پلاستیکی و سفره و...هستیم که در زیست بوم رها شده اند.
طبیعت، زباله دان نیست.امروزه در عرف جهانی میزان شعور و فرهنگ مردم هر کشور را با رفتار آنها نسبت به زیست بوم(محیط زیست) سنجش می کنند.
   دین باستانی ایرانیان، فرهنگ و اسطوره های کهن ایرانیان،تقویم ، مناسبت ها، جشن های ایرانیان همه برگرفته از طبیعت بوده است و این نشانه بیشترین ارزش و اهمیت زیست بوم نزد تمدن کهن ایرانی است.
  پس از دوستان کشاورز خواهشمندم از ریختن زباله، آتش زدن کاه و هرگونه زیان به زیست بوم پرهیز کنند و دروگران صاحب کمباین را هم از رفتار های زیانبار به زیست بوم بر حذر دارند.  همچنین بافرستادن این نوشتار به روستاهای همجوار، فرهنگ زیست بوم خود را گسترش دهیم.
   باسپاس بیکران  احمدنورعلی
کانال خبری دشت بزرگ
پیامک ۳۰۰۰۲۵۱۵۷۰۰۷۰۰

نوری شدن (واقعی) /مجید جعفری زاده / دشت بزرگ

نوری شدن (واقعی) /مجید جعفری زاده /  دشت بزرگ
هفته¬ای دویست تومان«دوهزار ریال» برای خرجی به شهر می¬بردیم. دفتر هزینه¬ها هنوز موجود است. از اول تا آخرکه ورق بزنید صد گرم گوشت در آن پیدا نمی¬شود. فصل پاییزش پر از خرید انگور است! منزل اجاره¬ای برای سه نفرمان بود. دیگر بچّه¬های روستا هم وضعیتی بهتر از ما نداشتند.
دارایی ما یک چوب لباسی خلوت بود که کافشن روی آن تب می¬کرد! رادیوی کوچکی بود از غلام، پیک¬نیک مال من و پنکه¬ای که جمشید آورده بود.  یک صندوق تماته¬ای  هم برای ضروریات اولیه مانند نمک، پیاز، سیب زمینی و زرچوبه. صندوق دیگر برای ظرف و سفره و رختخوابی مختصر با زیلوی زیرپا. غفرالله علیه
صبح زود زمستانی غلام چهارده تومان بابت حلیم یاداشت می¬کرد. آب جوش کتری تنها فریاد رسی بود که با «رِچِلَک» سرما جنگ می¬کرد! با حمام افضل و سنگفرش شهر هم قراردادها ریالی بود!
راه مدرسۀ من خیلی دور بود و رشته¬ام سخت و روزگار هم از آن سخت¬تر! بچّه¬ها راحت¬تر از من بودند. دوران جنگ زمان پر استرسی بود و هر زمان امکان داشت از آسمان برایمان نسخۀ مرگ پیچانده شود! فضا بوی قبر می-داد!
روزهای چهارشنبه و پنجشنبه کفگیر به ته دیگ می¬خورد و سخت می¬گذشت. دیرمان بود که دوباره به روستا برگردیم تا طعم نان تیری با آب تماته را از دست مادر بچشیم.
چهارشنبه غروب قرار بود در مسیر مدرسه که از راه بازار شهر بود، چیزی برای شام بگیرم. یعنی تهیۀ شام به عهدۀ من بود. من هم مجبور بودم مسیر را که از کمیته سوخت تا دبیرستان بهشتی جنب قلعه سلاسل بود پیاده طی کنم. آن روز که داشتم بر می گشتم روبروی درمانگاه پاپهن امروزی، سر نبش پاساژ، ساندویچ فروشی مشغول سرخ کردن مواد غذایی بود.
چشمان نوری مرد ژنده پوش و بدبخت و ساده از پشت ویترین به مواد سرخ کردنی دوخته و پلک نمی¬زد. برجستگی گلویش مرتب زیر بالا می کرد و نم گلویش را قورت می¬داد. من چند قدمی را گذشته بودم اما صحنه کار خودش را کرده بود! کاشیهای آبی رنگ مسجد سیّد نصرالدین هم بی تاثیر نبود. برگشتم گفتم: آقا لطفاً یک همبر بگیر. ده تومانی«صد ریال» که در جیب داشتم خرج نوری کردم.
 دست خالی به خانه برگشتم، دیگر آسمان چتر تاریکش را روی شهر کشیده بود و بانگ اذان از گلدسته¬های امامزاده عبدالله شنیده می¬شد. حس خوبی پیدا کرده بودم.
بچّه¬ها متوجه دست خالی من شدند. گفتند: آقای عزیز پس شامت کجاست.گفتم شام امشب را به خدا سپردم و همین است که هست. غلام به طعنه گفت عالیه پس امشب بپا نترکی! گفتم هر چی باشه با خودشه و از دست من خارج است. شاید هم امشب بخواهد بندگانش با دست خالی وشکم گرسنه بخوابند. جمشید هم یک خنده¬ای زیر لب کرد و گفت: از شانس من امشب این آقا زاهد پرهیزگار شده است.
 سرم را پایین انداخته بودم، نوری از جلوی چشمانم رد نمی¬شد. دیگر ساعت هشت شده بود و گرسنگی امان نمی¬داد. تکانی خوردم و شانه¬هایم را کمی بالا گرفتم وگفتم آقا پناه برخدا، راستش جریان اینطور بوده . غلام و جمشید در سکوت عمیقی فرو رفتند و دیگر چیزی نگفتند! آدرس دلشان را بلد بودم و آنها را می¬شناختم. می-دانستم که دلشان  بهتر از من است.
در همین حین صدای در حیاط بلند شد. در را باز کردم. همسایۀ روبرویی آقای صیاد بود که هیچوقت کاری به کارمان نداشتند! با تعجّب سلام و تشکر کردم. لحظه¬ای بعد صاحب خانه¬مان بود که در را زد!
صدای دو ریالی¬مان حسابی بلند بود. چه قشنگ بود صدای گنجشکانی که فردا ظهر در حیاط پشتی سیر شدند.
بله دوستان جای دوری نیست شاید همین نزدیکی در افتاده باشد! بردارید تا قفل زندگیتان باز شود. سپاس
کانال خبری دشت بزرگ
پیامک ۳۰۰۰۲۵۱۵۷۰۰۷۰۰

پخت غذای نذری توسط موکب ثاراله در لیالی قدر

در روز دوم پخت غذای نذری ، در ایام شب‌های مبارک احیا بیش از ۵۰۰ پرس غذای گرم توسط موکب ثارالله دشت بزرگ با همکاری حوزه مقاومت بسیج امام سجاد (ع) طبخ و در بین اهالی تقسیم گردید ان شالله این برنامه در شب‌های آینده نیز ادامه دارد عزیزان می‌توانند جهت مشارکت در ادامه این امر خیر ما را یاری نمایند
شماره کارت کمکهای نقدی
6037997583525945 به نام ابراهیم تقیان  /تلفن تماس جهت کمکهای غیر نقدی / 09369289218     /  کانال خبری دشت بزرگ

سایه داستانی از مجید جعفری زاده

سایه   1
مجید جعفری زاده
دشت  بزرگ